พระโหยหวนครวญเพลง วังเวง จิต ให้คน คิดถึงถิ่น ถวิลหวัง ว่าจากเรือน เหมือนนก ที่จากรัง อยู่ข้างหลัง ก็จะแล ชะแง้คอยเอย ถึงยามค่ำย่ำฆ้อง จะร้องไห้ ร่ำพิไรรัญ จวน หวนละห้อย เมื่อยามดึกดาว ก็เคลื่อน เดือนก็คล้อย น้ำค้างย้อย เย็นฉ่ำที่อัมพร